Νέο αποκλεισμό της εθνικής οδού Χανίων – Ρεθύμνου, στο ύψος των Μεγάλων Χωραφιών, θα πραγματοποιήσουν σήμερα Δευτέρα 6 Φλεβάρη στις 7 μ.μ., οι αγωνιζόμενοι μικρομεσαίοι αγρότες και κτηνοτρόφοι που πλαισιώνουν το Μπλόκο των Μεγάλων Χωραφιών στα Χανιά.

Από το μπλόκο ανακοινώθηκε η συμμετοχή στη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων την Τρίτη 7 Φλεβάρη στη Νίκαια Λάρισας.

Παράλληλα, την Πέμπτη 9 Φλεβάρη στις 12 μ. θα πραγματοποιηθεί παράσταση διαμαρτυρίας στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης Χανίων στην Αγιά.

Κοινή σύσκεψη των μπλόκων των Αγροτικών Συλλόγων και των Επιτροπών Αγώνα των αγροτών της Πελοποννήσου θα πραγματοποιηθεί σήμερα Δευτέρα 6 Φλεβάρη, στις 6 μ.μ., στο μπλόκο Άργους (κόμβος Ινάχου), για καλύτερο συντονισμό και για κλιμάκωση του αγώνα, μετά από πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Στο μεταξύ το μπλόκο του Ινάχου ποταμού μαζί με εργατικά σωματεία, ενώσεις ΕΒΕ και μαζικών φορέων της Αργολίδας προετοιμάζουν το αγροτικό συλλαλητήριο, που αποφάσισαν σε πρόσφατη σύσκεψη να πραγματοποιήσουν την Παρασκευή 10 Φλεβάρη στις 6 μ.μ. στην πλατεία Αγίου Πέτρου στο Άργος.

Για την καλύτερη προετοιμασία και οργάνωση του συλλαλητηρίου θα γίνει νέα σύσκεψη με τη συμμετοχή σωματείων και φορέων την Τρίτη 7 Φλεβάρη στο Εργατικό Κέντρο Αργολίδας, ενώ μέχρι την ημερομηνία του συλλαλητηρίου καθημερινές θα είναι οι εξορμήσεις, οι περιοδείες και οι συσκέψεις για τη μεγαλύτερη μαζικότητά του.



πηγή 902.gr

Την Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου δικάζονται στα δικαστήρια της Ευελπίδων η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Εύα Μαυρογένη και άλλοι έξι αλληλέγγυοι στον νικηφόρο αγώνα κατά του “μαύρου” στην ΕΡΤ. Η Εύα Μαυρογένη οδηγείται στο εδώλιο μετά από συκοφαντική μήνυση του τότε διαχειριστή της ΕΡΤ Γκίκα Μάναλη. Κατηγορείται για δήθεν δολιοφθορές και άλλες κατηγορίες, επειδή κάλυπτε σε ρεπορτάζ για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση της ΕΡΤ, την διαμαρτυρία, που οργανώθηκε τον Ιούλη του 2013 κάτω από τις κεραίες εκπομπής του Υμηττού, για τη μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ για την επαναφορά του ραδιοτηλεοπτικού σήματος της ΕΡΤ. Οι υπόλοιποι έξι κατηγορούμενοι συμμετείχαν στην διαμαρτυρία.

Η σύλληψη των αγωνιστών ενάντια στο “μαύρο” της ΕΡΤ  και η δίκη τους είναι μια ενέργεια τρομοκράτησης του αγωνιζόμενου λαού. Οι κρατικοί μηχανισμοί θέλουν να στείλουν μήνυμα τρόμου σε όσους αγωνίζονται ενώ ταυτόχρονα ψηφίζουν νέα βάρβαρα μέτρα. Ακολουθώντας την τακτική όλων των προηγούμενων μνημονιακών και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ χρησιμοποιεί τα δικαστήρια και την καταστολή για να τρομοκρατήσει όσους αγωνίζονται.

Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να δεχτούμε τις νέες συνθήκες που θέλουν να μας επιβάλλουν. Δεν πρέπει να αφήσουμε να καταδικαστεί κανένας αγωνιστής. Να αντιμετωπίσουμε το κράτος «έκτακτης ανάγκης», που επιστρέφει δριμύτερο για να καταστείλει το κίνημα.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην Εύα Μαυρογένη και τους 6 διωκόμενους αγωνιστές.

·         Κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές και τα δημοκρατικά μας δικαιώματα

·         Να αθωωθούν οι συλληφθέντες από την κινητοποίηση στις 30/7/2013

–

OΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΕΞ ΑΝΑΒΟΛΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ... Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΥΑ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ ΕΠΕΙΔΗ ...ΕΚΑΝΕ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΤΗΣ ΕΡΤ





"Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Εύα Μαυρογένη και άλλοι έξι αλληλέγγυοι πολίτες στον αγώνα κατά του «μαύρου» που επιχείρησε να επιβάλλει η κυβέρνηση στη δημόσια ραδιοτηλεόραση πριν απο 4 χρόνια , δικάζονται Δευτερα 6 Φεβρουαρίου στην Ευελπίδων .

Η συνάδελφος οδηγείται στο εδώλιο μετά από μήνυση του τότε διαχειριστή της ΕΡΤ Γκίκα Μάναλη για δήθεν δολιοφθορές και άλλες κατηγορίες , επειδή απλώς έκανε τη δουλειά της, καλύπτοντας σε ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο και την Τηλεόραση της - τότε - ελεύθερης ΕΡΤ, την ΕΙΡΗΝΙΚΗ διαμαρτυρία, που οργανώθηκε τον Αύγουστο του 2013 κάτω από τις αφύλακτες κεραίες εκπομπής του Υμηττού, για τη μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ, η οποία διέτασσε την επαναφορά του ραδιοτηλεοπτικού σήματος της ΕΡΤ.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΕΝΟΥ... , αλλά στον αγώνα για την αποτύπωση της είδησης και της απροκάλυπτης αλήθειας .

Να προχωρήσουν σε 24ωρη απεργία την προσεχή Τρίτη 7 Φλεβάρη αποφάσισαν στη γενική τους συνέλευση οι εργαζόμενοι στην ΑΥΓΗ, διεκδικώντας την εξόφληση του 2016, που αντιστοιχεί σε οφειλές ενάμιση μισθού, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται σε αυτά και ο χρωστούμενος μισθός του Γενάρη 2017. Οι εργαζόμενοι, σύμφωνα με πληροφορίες, είχαν προειδοποιήσει έγκαιρα τη Διοίκηση και τον βασικό μέτοχο, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, για την πρόθεση των κινητοποιήσεων, εφόσον δεν ικανοποιηθεί το αίτημα για την καταβολή τουλάχιστον του 1 1/2 μισθού, ωστόσο, δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση στις απαιτήσεις των εργαζομένων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, η απόφαση για την απεργία υπερψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία μέσω, μάλιστα, κάλπης, καθώς οι τρέχουσες οφειλές δυόμισι μισθών ήρθαν να προστεθούν σε εκείνες παλαιότερων ετών, που σε πολλούς εργαζόμενους φτάνουν και τους 10 μισθούς, ενώ το 2014 είχαν υποστεί μειώσεις 15% στις αποδοχές τους.




Οι εργαζόμενοι, όπως μαθαίνουμε, έχουν ήδη ενημερώσει τα σωματεία τους (ΕΣΗΕΑ και ΕΠΗΕΑ), όχι μόνο για τα οφειλόμενα, αλλά και για την έντονη ανησυχία και αγωνία τους για το μέλλον της ιστορικής εφημερίδας, τη στιγμή, που και στο έτερο μέσο, στο οποίο ιδιοκτήτης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, το ρ/δ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5 υπάρχουν επίσης καθυστερήσεις, ενώ δρομολογούνται ήδη εξελίξεις με προαναγγελία προγράμματος εθελούσιας εξόδου και λουκέτου σε περιφερειακούς σταθμούς, γεγονός που έχει φέρει τους εργαζόμενους σε απεργιακές επίσης διεργασίες.
πηγή : katalipsiesiea.blogspot.gr

Από τη Μαρία




Άνθρωπος …




Τι περίεργη λέξη … εύηχη … εύχρηστη … τι να σημαίνει άραγε … Αν ρωτήσεις μια αρμαθιά ανθρώπων τι σημαίνει τούτη η λέξη, αλίμονο και αν λάβεις μια σωστή απάντηση …

Τα λεξικά μας ενημερώνουν ότι  άνθρωπος είναι εκείνος που έχει την όψη ανδρός … από τα αρχαία χρόνια ξεπήδησε το ανήρ που χαρακτήριζε και τα δύο φύλλα … η γυναίκα φαίνεται ήταν το αναγκαίο κακό για να διαιωνίζεται το γένος των ανθρώπων ... ο φαλλοκρατισμός μάλλον εμφανίστηκε μαζί με τον άνθρωπο …




Ο Σωκράτης ξεχώριζε τον άνθρωπο απ’ όλα τα άλλα ζώα επειδή μπορούσε να σκέφτεται και να εξετάζει εκείνα που βλέπει …




Έκτοτε προέκυψαν χιλιάδες περιγραφές … ποιητές, λόγιοι, συγγραφείς και διανοούμενοι βάλθηκαν να περιγράψουν τον άνθρωπο …




Ο κελευστής της αγάπης, ο Λέο Μπουσκάλια, όρισε ότι ο άνθρωπος το μόνο που χρειάζεται είναι κάποιον που να τον νοιάζεται, έστω και έναν, φθάνει να νοιάζεται πραγματικά και δεν μιλάω για μεγάλες εξάρσεις. Μιλάω για μικροπράγματα, για μικρές χειρονομίες που δείχνουν ενδιαφέρον.

Όμορφα λόγια, μα και ένα άλλο ζώο, δεν νομίζω να αναζητεί και τίποτε διαφορετικό ...




Ο Μπέρναντ Σω μας ενημέρωσε ότι «Οι άνθρωποι που πάνε μπροστά σ’ αυτόν τον κόσμο είναι εκείνοι που σηκώνονται και ψάχνουν για τις συνθήκες που θέλουν και που άμα δεν τις βρουν τις δημιουργούν μόνοι τους.» … Και είχε δίκιο, δημιουργούν τις συνθήκες που θέλουν για λίγο βέβαια πριν βρεθούν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα … όμως και αυτό δεν είναι συναρπαστικό; … 




Όποιος κλέψει μερικές ανάσες ελευθερίας, αφού πρώτα μάθει τα σκλαβωμένα του πνευμόνια πώς να λειτουργούν με το καινούριο υλικό, είναι σα να έζησε και μια και δυο φορές …




Μυριάδες γραπτά προσπαθούν αιώνες να δώσουν νόημα στον άνθρωπο, λέξεις, επίθετα, λόγια … λόγια … Πως το είπε ένας άλλος; … «Είναι λέει ένα τριαντάφυλλο που δεν το αφήνουν ν’ ανθήσει» … Τι περίεργη τριανταφυλλιά είναι τούτη διερωτώμαι … τι είδους λιπάσματα δέχεται και από τόσο αγαθή που ’ναι μικρή μετατρέπεται σ’ ένα αγκάθινο διαβολικό εκκολαπτήριο; Και αν τύχει κανένα τριαντάφυλλο να γίνει διαφορετικό, κόψτε το μια και καλή μη και τυχόν μολύνει και την υπόλοιπη σοδειά …




Ελευθερία … επανάσταση … έρωτας … μήπως ο έρωτας δεν είναι και επανάσταση; Μήπως η ελευθερία νοείται δίχως την επανάσταση; Λέξεις αλληλένδετες, λέξεις αλληλοσυμπληρωμένες που αν η κάθε μια από μόνη της δεν λέει τίποτα, μονιασμένες δηλώνουν τα πάντα.




Αγάπη και μίσος … πρόσεξε να αισθανθείς έντονα κάτι απ’ αυτά, γιατί αλλιώς τα σύνορα μεταξύ τους θα διαβείς … γέμισε τη καρδιά σου με αγάπη ώστε ο φθόνος και η ζήλεια να μη βρουν τόπο να φωλιάσουν … Τι όμορφες προτροπές ... αυτά ακούν οι άνθρωποι και όμως, αντί να αγαπήσουν και να ερωτευθούν, αντί να ζήσουν προτιμούν να αργοπεθαίνουν σκλαβωμένοι, αλλοτριωμένοι και αποξενωμένοι.





Αναζητώντας την ανθρωπιά … αναζητώντας την επανάσταση …  
πηγή: Βαθύ Κόκκινο

Του Ashoka Mody*

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί καταπέλτη ενάντια στα μνημονιακά προγράμματα που εφαρμόστηκαν και «έθαψαν» στην κυριολεξία την Ελλάδα. Και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό το κείμενο γιατί προέρχεται από την «καρδιά» του ΔΝΤ, από πρώην κεντρικό στέλεχός του. Γιατί τα βέλη είναι εξ οικείων.

Αυτό, όμως, που έχει σημασία, είναι ότι ο Ashoka Mody κάνει μια ρηξικέλευθη πρόταση  προς το ΔΝΤ: να διαγράψει μονομερώς το χρέος της Ελλάδας και να «ξεκουμπιστεί» από το πρόγραμμα.

Και αυτή η πρόταση είναι κόλαφος προς όλες τις κυβερνήσεις και πρώτα απ’ όλα προς την κυβέρνηση Τσίπρα, που δεν τολμούν ούτε καν να ψελλίσουν την απόλυτα αναγκαία, για λόγους επιβίωσης, διαγραφή ενός επονείδιστου και μη βιώσιμου χρέους.

Ν.Ζ

Η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν μια ολοκληρωτική καταστροφή: ξανά και ξανά, η αποτυχία του να αντιμετωπίσει κρίσιμα ζητήματα έχει φέρει πόνο στους Έλληνες. Όταν τα μέλη του δ.σ. του Ταμείου συνεδριάσουν την Δευτέρα, θα πρέπει να συμφωνήσουν ναδιαγράψουν τα χρέη της χώρας και να αποχωρήσουν.

Το ΔΝΤ δεν θα έπρεπε καν να είχε συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα από την αρχή. Στα τέλη Μαρτίου του 2010, με τις ανησυχίες για την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αποπληρώσει τα χρέη της να ταρακουνούν τις αγορές, οι ηγέτες της Ευρώπης ήθελαν το ΔΝΤ να μείνει μακριά. Οι Ευρωπαίοι φοβούνταν ότι η οικονομική βοήθεια του Ταμείου σε έναν “δικό τους” θα σηματοδοτούσε ευρύτερη αδυναμία στη νομισματική ένωση. Όπως το έθεσε περίφημα ο Jean-Claude Juncker: “Εάν η Καλιφόρνια είχε πρόβλημα χρηματοδότησης, οι ΗΠΑ δεν θα προσέφευγαν στο ΔΝΤ”.

Παρόλα αυτά, η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel αποφάσισε ότι η παρουσία του ΔΝΤ ήταν το σήμα που χρειαζόταν για να πείσει τους Γερμανούς πολίτες ότι η Ελλάδα χρειαζόταν επείγουσα χρηματοδοτική στήριξη και ότι θα επιβαλλόταν αυστηρή πειθαρχία στην χρήση αυτών των κεφαλαίων. Οι πολιτικές προτεραιότητες της Merkel συνέπεσαν με τα συμφέροντα του επικεφαλής του ΔΝΤ, Dominique Strauss Kahn, ο οποίος ήθελε απεγνωσμένανα τραβήξει το ΔΝΤ από την αφάνεια. Από εκείνη τη στιγμή, το ΔΝΤ έγινε το εργαλείο της Ευρώπης –κυρίως της Γερμανίας- στην Ελλάδα.

Τότε ήρθε το μεγάλο λάθος: στο Δ.Σ. του ΔΝΤ, και παρά την έντονη αντίθεση διάφορων εκτελεστικών μελών, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί πίεσαν για ένα πρόγραμμα διάσωσης που σε αντίθεση με τουςκανόνες του Ταμείου, δεν θα επέβαλε ζημιές στους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας (τράπεζες και διεθνή funds). H απόφαση στηριζόταν στον ψευδή ισχυρισμό ότι “η αναδιάρθρωση” του ιδιωτικού χρέους θα προκαλούσε παγκόσμια οικονομική κατάρρευση.

Ως εκ τούτου, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και το ΔΝΤ δάνεισαν στην Ελλάδα ένα τεράστιο ποσό για να αποπληρώσει τους υφιστάμενους πιστωτές της. Το χρέος της Ελλάδας παρέμεινε αμετάβλητο και επαχθές, και οι πιο ευάλωτοι Έλληνες υποχρεώθηκαν να αποδεχθούνεξοντωτική λιτότητα για την αποπληρωμή των νέων επίσημων πιστωτών της χώρας. Η οικονομία γρήγορα και προβλέψιμα περιήλθε σε δίνη.

Ακόμη και όταν το ΔΝΤ αναγνώρισε τα λάθη του, δεν άλλαξε πορεία. Ένα εσωτερικό“αυστηρά εμπιστευτικό”report, έγινε αργότερα γνωστό, αναγνωρίζοντας ότι το πρόγραμμα ήταν γεμάτο με “αξιοσημείωτες αποτυχίες”, συμπεριλαμβανομένης και της απουσίας αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού χρέους αλλά και της ακραίας λιτότητας.

Όμως το ΔΝΤ ποτέ δεν ανέλαβε την ευθύνη. Αντιθέτως, απαίτησε ακόμη μεγαλύτερη ρευστότητα το 2014. Τον Δεκέμβριο, ο λαός ξεσηκώθηκε και έφερε στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ, που απλώς έκανε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ πιο επίμονες. Σε αυτό το σημείο, η απόδειξη ότι η στρατηγική οδηγούσε την Ελλάδα σε οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάρρευση, ήταν συντριπτική. Ήταν σαν να απαιτούσαμε από έναν τραυματισμένο ασθενή να τρέξει γύρω από το τετράγωνο προτού μπει στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Ωστόσο ως συνήθως, η αναπόφευκτη ταλαιπωρία αποδόθηκε στην απροθυμία της Ελλάδας να συνεργαστεί.

Ο παραλογισμός έφθασε στο απόγειό του στα μέσα του 2015, όταν το ΔΝΤ έδωσε στη δημοσιότητα ένα report που ανέφερε ότι με τις τελευταίες προτάσεις λιτότητας της Ευρώπης, η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να αποπληρώσει τα χρέη της. Σε εκείνη την περίοδο, η δική του έρευνα έδειξε ότι η καλύτερη επιλογή θα ήταν να διαγραφεί το χρέος και να εγκαταλειφθεί κάθε νέα δημοσιονομική λιτότητα. Αυτό θα έδινε στην Ελλάδα κάποια ελευθερία να αναπτυχθεί ξανά και πιθανώς, ακόμη και να προσελκύσει νέες επενδύσεις. Και μόλις αυτή η διαδικασία ήταν σε εξέλιξη, η Ελλάδα θα μπορούσε να απαλλαγεί από τους επίσημους πιστωτές της και να εξαρτηθεί για άλλη μία φορά στους ιδιώτες πιστωτές, με την σημείωση ότι ήταν πλήρως υπεύθυνοι για τα ρίσκα που αναλάμβαναν.

Το ΔΝΤ έχει έκτοτε επιχειρήσει να κινηθεί στη σωστή κατεύθυνση καλώντας επανειλημμένως τους Ευρωπαίους να “κουρέψουν” σημαντικό μέρος του χρέους. Οι Γερμανοί, ωστόσο, αρνούνται την όποια σοβαρή διαγραφή χρέους. Αντ’ αυτού, έχουν ακολουθήσει μια στρατηγική ελάφρυνσης χρέους σε δόσεις επειδή πιστεύουν πως οι Γερμανοί πολίτες δεν θα μπορέσουν να κάνουν το λογαριασμό και να αναγνωρίσουν ότι χορηγείται ολοένα μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους.

Και έτσι η λιτότητα συνεχίστηκε, πιέζοντας την ανάπτυξη και ωθώντας το φορτίο του χρέους της Ελλάδας –υπολογισμένο ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η τελευταία ανάλυση του ΔΝΤ, η οποία προετοιμάστηκε για τη συνάντηση της Δευτέρα, αναφέρει πως το επίπεδο του δημόσιου χρέους της Ελλάδας θα μπορούσε να γνωρίσει “εκρηκτική άνοδο”.

Η στρατηγική αυτή είναι εντελώς ανόητη. Οι Έλληνες έχουν βιώσει αχρείαστο πόνο. Εκείνοι που μπορούν να φύγουν, το κάνουν, εγείροντας την απειλή μιας γερασμένης, έρημης χώρας. Κάθε ημέρα που περνά, οι πιθανότητες οι επίσημοι πιστωτές της Ευρώπης να πάρουν πίσω τα χρήματά τους φθίνει. Οι επενδυτές έχουν ανεβάσει ξανά τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, καθώς ορθώς φοβούνται ότι βρισκόμαστε σε ένα ακόμη αδιέξοδο.

Η αγωνία δεν θα τελειώσει, εκτός αν το ΔΝΤ εξαναγκάσει καταστάσεις. Το Ταμείο και οι βασικοί του μέτοχοι -οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί- έκαναν το αρχικό λάθος και διαιώνισαν τα σφάλματα. Ένα απλό mea culpa δεν είναι αρκετό: η πραγματική λογοδοσία απαιτεί από τους μετόχους του ΔΝΤ να αποδεχθούν έντιμα πραγματικές απώλειες. Αυτό σημαίνει να διαγράψουν τα χρέη της χώρας προς το ταμείο και να αφήσουν τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους να εργαστούν από τη δική τους λύση σε αυτό το χάλι. Αν το ΔΝΤ εξακολουθήσει να συμμετέχει, θα καταφέρει μόνο να τεμαχίσει περαιτέρω την αξιοπιστία του.

*Καθηγητής στο Princeton University (ΗΠΑ) και πρώην ανώτατο στέλεχος του ΔΝΤ



Από Iskra

Πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ, ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ, ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ, ΑΝΤΙ-ΕΕ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ


Στη βάση της πολιτικής απόφασης της 3ης Συνδιάσκεψης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διατυπώνει σήμερα την πρότασή της γιατον διάλογο, τον κοινό βηματισμό και την πολιτική συνεργασία, που απευθύνεται στις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ αριστεράς και τις πολύμορφες δυνάμεις που κινούνται σε λογική ανατροπής και έρχονται σε ρήξη με τις λογικές της διαχείρισης του συστήματος.

Α. Οι πολιτικές εξελίξεις

Οι πυκνές και σημαντικές πολιτικές εξελίξεις της περιόδου (δεύτερη αξιολόγηση με καταιγιστικά μέτρα ενάντια στον λαό και η ανάγκη ανάπτυξης των εργατικών και λαϊκών αντιστάσεων,  όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των πολεμικών κινδύνων στην περιοχή) δημιουργούν την ανάγκη για διαμόρφωση εναλλακτικής λύσης  σε ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, απέναντι στον ισχυρισμό όλων των αστικών και μνημονιακών κομμάτων ότι δεν υπάρχει εναλλακτική(ΤΙΝΑ).

Η πολύμορφη επίθεση περιλαμβάνει: το χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών και κατακτήσεων, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τις νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, την παράδοση των «κόκκινων δανείων» στα κοράκια των αγορών, τους μαζικούς πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας, τον «αυτόματο κόφτη», τους δημοσιονομικούς κανόνες της ευρωζώνης και της ΕΕ. Με αυτή την πολιτική χτυπιούνται οι δημοκρατικές ελευθερίες και καταχτήσεις. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ έχει ενστερνιστεί και υλοποιεί την βαθιά αντιλαϊκή πολιτική, με στόχο να σώσει τους καπιταλιστές και τους τραπεζίτες από τη κρίση του συστήματος τους, προσπαθώντας να πείσει ότι η πολιτική αυτή είναι μονόδρομος και για τα λαϊκά στρώματα. Αντιγράφει όλες τις προηγούμενες μνημονιακές αστικές κυβερνήσεις.

Την ίδια στιγμή η  ΕΕ, που αποτελεί το «όραμα» της ελληνικής ολιγαρχίας για μισό και πάνω αιώνα,  βιώνει την μεγαλύτερη από ποτέ οικονομική, πολιτική, ιδεολογική και κοινωνική κρίση. Μετά το ελληνικό και το βρετανικό, ήρθε και το ιταλικό ΟΧΙ για να επιβεβαιώσει όχι μόνο ότι το «κοινό ευρωπαϊκό όραμα» αποτελεί  πλέον εφιάλτη για την εργατική τάξη και τους λαούς της Ευρώπης, αλλά και ότι δυναμώνει η δυνατότητα να αμφισβητηθεί μαζικά ο «μονόδρομος της ΕΕ» από εργατική σκοπιά.

Την ίδια στιγμή, ζούμε την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών (ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία) και των αστικών τάξεων στην περιοχή μας, την επέκταση των πολέμων και του δράματος της προσφυγιάς, τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας. Η ελληνική κυβέρνηση εμπλέκεται ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς. Γίνεται ο καλός στρατιώτης του ΝΑΤΟ, ενισχύει τον ιμπεριαλιστικό άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ, από κοινού με την Αίγυπτο και την Κύπρο. Τμήμα αυτής της πολιτικής είναι και η συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας, την οποία στηρίζει και υλοποιεί η ελληνική κυβέρνηση που μετατρέπει το Αιγαίο σε «πεδίο μάχης» κατά των προσφύγων και μεταναστών, με καταδιώξεις από το ΝΑΤΟ, τη FRONTEX και τους συνοριοφύλακες Ελλάδας και Τουρκίας, με στρατόπεδα συγκέντρωσης και ιδιαίτερη προσφυγική γκετοποίηση στα νησιά του Αν. Αιγαίου.

Με βάση τα παραπάνω, κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η συσπείρωση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που επιδιώκουν την ανατροπή αυτής της επίθεσης, την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και του λαού από την μέγγενη των ευρωμνημονίων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της  ΕΕ και ΔΝΤ, την ανεξαρτησία από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, που επιδιώκουν να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για την κοινωνική πλειοψηφία.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διαπιστώνει ότι σήμερα, παρά τις αναγνωρισμένες και σεβαστές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις δυνάμεις που κινούνται σε αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιΕΕ κατεύθυνση, και τις ευρύτερες δυνάμεις ανατροπής, που απορρίπτουν τις λογικές «φιλολαϊκής» διαχείρισης του καπιταλισμού,είναι αναγκαίο, ώριμο και ρεαλιστικό να υπάρξει τουλάχιστον ένας κοινός συνολικός πολιτικός βηματισμόςμε ανοικτή την δυνατότητα της πολιτικής συνεργασίας.



 Για το λόγο αυτό διατυπώνουμε την πολιτική αυτή πρόταση για τον κοινό πολιτικό βηματισμό και τηνπολιτική συνεργασία, που  αφορά:

α) Μορφέςμόνιμης κοινής δράσηςστα πλαίσια της λογικής του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής στους κοινωνικούς χώρους,

β) Κοινή συμμετοχή σε μόνιμες δράσεις που αφορούνκορυφαία πολιτικά ζητήματα όπως η Ε.Ε,  το θέμα των λαϊκών ελευθεριών κα

γ)Η από κοινού συμβολή στην ενίσχυση των κοινωνικοπολιτικών συσπειρώσεων και σχημάτων (συνδικαλιστικό κίνημα, Περιφέρειες, Δήμους, νεολαία, κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς),

δ) ένας ευρύτερος συστηματικός διάλογος, για τα μεγάλα ζητήματα του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, της αριστεράς και του μετώπου που απαιτεί η εποχή μας.

Πιο συγκεκριμένα:

Β. Για την πάλη για την ανατροπή της επίθεσης και την ανασυγκρότηση του κινήματος

Τα βήματα της πολιτικής συνεργασίας περνούν πρώτα από όλα μέσα από την κοινή δράση στο κίνημα, για να ανατραπεί η επίθεση, για να μην περάσουν τα μέτρα της «δεύτερης αξιολόγησης» και όλες οι υπόλοιπες αναδιαρθρώσεις. Η προσπάθεια αυτή αφορά προφανώς ευρύτερες δυνάμεις, αλλά σε κάθε περίπτωση οι δυνάμεις στις οποίες απευθύνεται η παρούσα πρόταση κοινού πολιτικού βηματισμού είναι αναγκαίο να δράσουν από κοινού και ενοποιητικά για την οικοδόμηση ενός ισχυρού αγωνιστικού μετώπου αντιπολίτευσης, ρήξης, ανατροπής.

Σε αυτή την κατεύθυνση είναι κρίσιμο ζήτημα ηαναπτυγμένη κοινή δράσηόλων των μαχόμενων δυνάμεων της αριστεράς, η από κοινού ενίσχυση των μαζικών, ενωτικών μαχητικών πρωτοβουλιών που συγκροτούνται στο κοινωνικό επίπεδο και επιδιώκουν να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Υπάρχουν κρίσιμες μάχες που πρέπει και μπορεί να δοκιμαστεί στην πράξη αυτή η προσπάθεια. Οι αγώνες ενάντια στις νέες περικοπές και για αυξήσεις στους μισθούς και τι συντάξεις, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και συνολικά στην πάλη για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών από τα αρπαχτικά της αγοράς, την υπεράσπιση της σταθερής δουλειάς ενάντια στην ελαστική εργασία. Τη δράση μας στο ζήτημα της αντιιμπεριαλιστικής και αντιπολεμικής δράσης.  Στο προσφυγικό για να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για ανοιχτά σύνορα και ανθρώπινες συνθήκες στέγασης και εκπαίδευσης για τους πρόσφυγες. Η αντιφασιστική πάλη.

Η στήριξη των προσπαθειών της «από τα κάτω συγκρότησης», στα μέτωπα αυτά και ο προσανατολισμός στην -πιο αναγκαία από ποτέ-ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος σε κόντρα με την εργοδοσία, τον υποταγμένο συνδικαλισμό και τους μηχανισμούς τους, ο έμπρακτος διαχωρισμός από κάθε λογική «ακολουθητισμού» και «αναμονής» των πρωτοβουλιών της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας είναι απόλυτα αναγκαία για πραγματικά βήματα αντίστασης.

Γ.Βήματα για μια άλλη, ανατρεπτική, αντισυστημική, αριστερά

Παράλληλα με την κοινή δράση στο κίνημα, χρειάζεται να ανοίξουμε ένα συστηματικό και συντροφικό διάλογο γύρω από τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα που έχουν αναδειχθεί. Απέναντι στην ΤΙΝΑ που προβάλλουν τα κόμματα που υλοποιούν τα μνημόνια (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΕΚ), και στον φασισμό (ΧΑ),η επεξεργασία και ο αγώνας για μια εναλλακτική λύσησεαντικαπιταλιστική αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνσηαποτελεί κρίσιμο παράγοντα και για το ξεδίπλωμα και τη νικηφόρα πορεία των αγώνων.

Αντικείμενο του  διαλόγου πιστεύουμε πως πρέπει να είναι τα μεγάλα ζητήματα που σφράγισαν την συζήτηση στο κίνημα και την αριστερά το προηγούμενο διάστημα και πρέπει να συζητηθούν πλατιά, στη βάση του κριτηρίου της πράξης και των συμπερασμάτων από την ιστορική εμπειρία ειδικά των τελευταίων χρόνων. Τέτοια ζητήματα, κατά τη γνώμη μας, αποτελούν:

• Το ζήτημα του αν υπάρχει η δυνατότητα κατάργησης των μνημονίων χωρίς ρήξη και έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ». Εκτιμούμε ότι, με βάση την εμπειρία και ιδιαίτερα το κρίσιμο διάστημα του 2015, έχει αποδειχτεί ότι η ΕΕ με τις συνθήκες, τους κανονισμούς της, έχει οικοδομήσει ένα τερατώδη μηχανισμό «υλοποιημένου» μνημονίου. Το ευρώ αποτελεί όπλο διαρκούς εκβιασμού και πιστωτικής ασφυξίας. Για αυτό η ρήξη / έξοδος από την ΕΕ αποτελεί αναγκαίο όρο για την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Η μαχόμενη αριστερά οφείλει και πρέπει να προετοιμάσει τους εργαζόμενους για αυτή τη μεγάλη σύγκρουση, και να ανοίξει τη συζήτηση για τους αναγκαίους κοινωνικούς μετασχηματισμούς, ώστε η ρήξη αυτή να γίνει προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού και σε βάρος του κεφαλαίου.

• Το ζήτημα του ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί ουσιαστικά η ζωή των εργαζόμενων αν δεν πληρώσει το κεφάλαιο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύει ότι η αντιδραστική πολιτική που εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη είναι ταξική πολιτική του κεφαλαίου για να ξεπεράσει ο καπιταλισμός την κρίση του. Η λογική ότι τα λαϊκά συμφέροντα μπορεί να εξυπηρετηθούν μέσα από την «συνεργασία όλων των τάξεων», την «δίκαιη ανάπτυξη» ή την «προοδευτική παραγωγική ανασυγκρότηση» μέσα στο πλαίσιο της κυριαρχίας του κεφαλαίου και των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, οδηγεί στην αποδοχή των κριτηρίων του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας, του αστικού εκσυγχρονισμού και τελικά την υποταγή στις αστικές επιλογές.

• Το ερώτημα του αν αποτελεί «εναλλακτική λύση» η προβολή του στόχου για «αριστερή κυβέρνηση»,  μέσα στο πλαίσιο των μηχανισμών του «βαθέως κράτους» (στρατός, μυστικές υπηρεσίες, μηχανισμοί καταστολής), των μηχανισμών εξουσίας του κεφαλαίου (μεγάλεςεπιχειρήσεις, τράπεζες, ιδεολογικοί μηχανισμού του κράτους) και των φανερών ή μυστικών ιμπεριαλιστικών μηχανισμών (υπερεθνικοί μηχανισμοί ΕΕ, Ευρωζώνη, ΔΝΤ), υποβαθμίζοντας τον ενιαίο, βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα τους. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύει πως αποδείχτηκε από την εμπειρία ότι αντικειμενικά το ζήτημα της κυβέρνησης τίθεται στο πλαίσιο της πάλης για την  πολιτική εξουσία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, της οργάνωσης του λαού με τα δικά το όργανα για ρήξη με το κράτος και τους μηχανισμούς του ιμπεριαλισμού,στην πορεία για την συντριβή τους και την αντικατάστασή τους με τους λαϊκούς θεσμούς,μιας δημοκρατίας και εξουσίας των ίδιων των εργαζομένων.

• Το ερώτημα του αν οδηγεί σε αλλαγή των συσχετισμών η αναπαραγωγή «αντιμνημονιακών» ή «αντινεοφιλεύθερων» μετώπων. Πιστεύουμε ότι σήμερα χρειάζεται συσπείρωση δυνάμεων ενάντια στην ουσία της αστικής πολιτικής,δηλαδή στην επίθεση στα δικαιώματα, τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσειςκαι τους φορείς της(κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ). Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τόσο με τη συγκρότησή της όσο και με τις πολιτικές προτάσεις που διατυπώνει, στρατεύεται στην οικοδόμηση και ενίσχυση του αντικαπιταλιστικού μετώπου. Δηλαδή ενός μετώπου που το πρόγραμμά του, η προοπτική του και η πρακτική του στρέφονται ενάντια στην αστική τάξη και το κράτος της, στους βασικούς νόμους του συστήματος (της εκμετάλλευσης, του κέρδους, των αγορών κλπ), και έχει ορίζοντά του την πολιτική  εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Που παλεύει για μια σύγχρονη σοσιαλιστική προοπτική. Που παλεύει ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς (ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ) και τον πόλεμο. Που παλεύει για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του κόσμου της δουλειάς, ενάντια στην σύγχρονη απολυταρχία των πολυεθνικών, του κράτους, των μιντιοκρατών.

Κατάληξη αυτού του κοινού πολιτικού βηματισμού είναι, κατά την γνώμη μας, η επίτευξη μιας συνολικής πολιτικής συνεργασίας οι ρυθμοί και οι μορφές της οποίας θα αποφασιστούν από κοινού από τις δυνάμεις π0υ συμφωνούν σε αυτή την κατεύθυνση,

Πολιτική βάση αυτής της συνεργασίας είναι κατά την γνώμη μας οι εξής κρίσιμοι πολιτικοί στόχοι:

• Ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης του αστικού, μνημονιακού μπλοκ κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου, με τη δύναμη του εργατικού λαϊκού  κινήματος.
• Άμεση, «μονομερής» ικανοποίηση των αιτημάτων του εργατικού και λαϊκού κινήματος, όπως πχ η προστασία των ανέργων, οι αυξήσεις των μισθών, των συντάξεων και του λαϊκού εισοδήματος, σε πλήρη αντίθεση με όλα μνημονιακά μέτρα νέα και παλιά, η διεκδίκηση των δικαιωμάτων της νέας γενιάς, η προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, η αντίσταση στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των αγαθών, η υπεράσπιση των μικρομεσαίων στρωμάτων και της φτωχομεσαίας αγροτιάς από την καταστροφή. Αυτά μπορούν να γίνουν μόνο με μείωση της εκμετάλλευσης, σε ρήξη με τους νόμους του κέρδους, της ανταγωνιστικότητας/παραγωγικότητας, αλλά και τη λογική ότι η αύξηση των μισθών και η βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων εξαρτάται από την «αντοχή της οικονομίας».

• Κατάργηση παλιών και νέων μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων  της κοινωνικής καταστροφής και της επιτροπείας.
• Άμεση στάση πληρωμών στους δανειστές τοκογλύφους, μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους.

• Έξοδος από την ευρωζώνη, ρήξη/αποδέσμευση από την  ΕΕ, από τη σκοπιά του διεθνισμού στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των λαϊκών-εργατικών αναγκών.

• Εθνικοποίηση  του τραπεζικού συστήματος και των στρατηγικών επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο.
• Αντιπολεμικός αντιιμπεριαλιστικός αγώνας, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Έξοδος της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, αποδέσμευση από τους σχεδιασμούς του ιμπεριαλισμού.
• Υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών δημοκρατικών δικαιωμάτων ενάντια στην εργοδοτική βία, την κρατική καταστολή, στη δικτατορία των μιντιοκρατών, τη συρρίκνωση τωνσυνδικαλιστικώνκαι κοινωνικών ελευθεριών, την αστυνομοκρατία και το νεοφασισμό.
• Αγώνας ενάντια στην οικονομική βία που υφίσταται ο λαός. Να σταματήσει η κλοπή των εργαζόμενων  από τις τράπεζες. «Σεισάχθεια» στο ιδιωτικό χρέος των λαϊκών οικογενειών

Προτεραιότητα μιας μαχόμενης και ανατρεπτικής Αριστεράς σήμερα είναι να παλεύει για την επιβολή αυτών των πολιτικών στόχων με τη δύναμη του εργατικού λαϊκού κινήματος και του οργανωμένου λαού. Να συγκρούεται με την αστική τάξη απορρίπτοντας λογικές ταξικής συνεργασίας. Να απορρίπτει κάθε «ενδιάμεση λύση φιλολαϊκής» διαχείρισης του καπιταλισμού και «αριστερής» ή άλλης κυβέρνησης μέσα στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών της ΕΕ και του  ΝΑΤΟ, της «συνέχειας του κράτους», της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Να απορρίπτει οποιαδήποτε αυταπάτη για την προώθηση του προγράμματος αυτού μέσα από τη συμμετοχή στους θεσμούς του αστικού κράτους, κάθε λογική και πρακτική κρατικής αστικής διαχείρισης που, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, οδηγεί σε άσκηση αντιλαϊκής πολιτικής. Να έχει ως ορίζοντα την ανατροπή του καπιταλισμού και του μετασχηματισμού της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Σύντροφοι / ισσες,

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει επεξεργαστεί τα παραπάνω ήδη από την Συνδιάσκεψή της. Συνέβαλε σε μετωπικές πρωτοβουλίες τόσο στο κοινωνικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο. Έχοντας σταθερή την επιδίωξη της συμβολής μας στο αντικαπιταλιστικό μέτωπο και έχοντας συνείδηση ότι αυτό θα είναι μία πορεία δεν μπορούμε και δεν πρέπει να εγκλωβιστούμε στην λογική ή όλα ή τίποτα. Με την πολιτική αυτή πρόταση επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στο άνοιγμα μιας πλατιάς συζήτησης, να ανοίξει μια διαδικασία ώστε να υπάρξει ο ώριμος και αναγκαίος κοινός πολιτικός βηματισμός για το κίνημα και την αριστερά της ανατροπής που απαιτεί η εποχή μας.

ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Σήμερα το πρωί στο στρατόπεδο του Ελληνικού οι αγανακτισμένοι πρόσφυγες ξεκίνησαν διαμαρτυρία με απεργία πείνας για τις συνθήκες που επικρατούν στο στρατόπεδο.
Διαμαρτύρονται για έλλειψη σεβασμού από τους υπεύθυνους του camp στις στοιχειώδεις και απόλυτα δικαιολογημένες απαιτήσεις που προβάλλουν για να εξασφαλιστεί η ανθρώπινη διαβίωση.
Συγκεντρώθηκαν στο χώρο των αφίξεων διεκδικώντας συγκεκριμένα αιτήματα και για να διαμαρτυρηθούν.

Μητέρες με βρέφη και μικρά παιδιά δεν έχουν σε στοιχειώδη επάρκεια τα απαραίτητα όπως βρεφικό γάλα και pampers.
Το φαγητό που προέρχεται από την οργάνωση DRC είναι απαράδεκτο.
Δεν υπάρχει ζεστό νερό και πλυντήρια.
Δεν υπάρχει πρόσβαση στα νοσοκομεία αφού δεν υπάρχουν μεταφραστές.
Τα παιδιά πρέπει να μπούν στα σχολεία.

Η απάντηση της κυβέρνησης στο αίτημα του ασύλου είναι η επικοινωνία μέσω Skype.

Καλούμε την κυβέρνηση να ικανοποιήσει άμεσα τα αιτήματα των προσφύγων και απαιτούμε να βελτιωθούν άμεσα οι συνθήκες στο στρατόπεδο του Ελληνικού και να βρεθούν χώροι φιλοξενίας μέσα στον αστικό ιστό της Αθήνας. Όχι στη διαμονή σε σκηνές.
Το Ελληνικό δεν είναι το μόνο στρατόπεδο που έχει ζητήματα.

Πρόσφατα είχαμε 5 νεκρούς από την αθλιότητα που επικρατεί στη Μόρια, τη Ριτσώνα, τη Σάμο.

Είμαστε μαζί τους!

Γι' αυτό ετοιμαζόμαστε για τη Διεθνή Κινητοποίηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού στις 18 Μάρτη με συλλαλητήριο στην Ομόνοια στις 3μμ.

antiracismfascism.org

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ Π.Σ ΤΗΣ ΛΑ.Ε ΣΤΟ 1ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ (Α.Ρ)

ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΞΕΡΑΜΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ

Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ Η ΕΕ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗΣ

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΥΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΣΑΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ. ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΟΛΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Ο Παν. Λαφαζάνης στην πολιτική του παρέμβαση στο 1ο Συνέδριο του Α.Ρ τόνισε μεταξύ άλλων:

''Η περιοχή μας, η Ευρώπη και ο κόσμος όπως τους ξέραμε δεν υπάρχουν πια.

Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ ακολουθεί μια νεοσυντηρητική στρατηγική που αμφισβητεί την λεγόμενη ”παγκοσμιοποίηση” των αγορών με στόχο να διαφυλάξει, ματαίως, την αδιαφιλονίκητη παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, η οποία υποχωρεί και γίνεται ανεπίστρεπτα παρελθόν.

Ένας νέος ”ψυχρός” πόλεμος ΗΠΑ– Γερμανίας και Γερμανίας – ΗΠΑ έχει ξεσπάσει, ενώ ευρωζώνη αλλά και ΕΕ παρακμάζουν και ακολουθούν πορεία αποσύνθεσης και διάλυσης, με το Brexit να έχει ξεκινήσει αυτές τις διαδικασίες.

Στην περιοχή μας διαδραματίζει, πλέον, ένα νέο αναβαθμισμένο ρόλο η Ρωσία και για πρώτη φορά μεταπολεμικά σημειώνονται σημαντικές και κρίσιμες εξελίξεις με επίκεντρο τη Συρία, ερήμην των ΗΠΑ και με κεντρική την παρέμβαση της Ρωσίας.

Η Ελλάδα, τόνισε ο Παναγ. Λαφαζάνης, ”σε ένα περιβάλλον που αλλάζει ταχύτατα, χρειάζεται μια νέα πραγματικά πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και πολιτική διεθνών οικονομικών σχέσεων μακριά από τις επιλογές του ευρωατλαντικού οικοπέδου, πράγμα απαραίτητο για να στηρίξει την ασφάλεια της και να βγει από την κρίση και την νεοαποικιακή ιμπεριαλιστική κηδεμονία ΕΕ–ΔΝΤ-ΗΠΑ.”

Ο Παναγ. Λαφαζάνης τόνισε ότι ”σήμερα περισσότερο από ποτέ γίνεται αναγκαία η έξοδος από την Ευρωζώνη, στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, για να μπορέσει η χώρα να κατακτήσει την κυριαρχία της, να θεμελιώσει μια πραγματική δημοκρατία, να καταργήσει τα μνημόνια και τη λιτότητα και να εφαρμόσει ένα σχέδιο παραγωγικού μετασχηματισμού της.”

Ο Παναγ. Λαφαζάνης υπογράμμισε ότι ”σήμερα τη χώρα σαρώνει ένα μεγάλο συνεχώς διευρυνόμενο λαϊκό κύμα ενάντια στο ευρώ και την λιτότητα και υπέρ του εθνικού νομίσματος.

Αυτό το λαϊκό ρεύμα κατά του ευρώ είναι βαθιά ανατρεπτικό, δίνει στη ΛΑ.Ε δυναμική και νέες προοπτικές, ενώ σε λίγο θα αγκαλιάζει τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία και πιθανότατα θα διαμορφώσει ένα ριζικά νέο πολιτικό σκηνικό.

Αυτό το νέο πολιτικό σκηνικό που θα επιφέρει βαρύτατο δημοκρατικό πλήγμα στο παρακμιακό και αδιέξοδο μνμημονιακό δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και στα εξαπτέρυγα τους, μπορεί να γίνει άμεσα πραγματικότητα, στο βαθμό που θα προωθηθεί ένα πλατύ, χωρίς εξαιρέσεις και αποκλεισμούς, μέτωπο όλων των αριστερών, ριζοσπαστικών, πατριωτικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Σήμερα, δυνάμεις όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η Πλεύση Ελευθερίας και άλλες πραγματοποιούν, σε σχέση με χτες, θετικά βήματα που καθιστούν πιο ρεαλιστική τη δυνατότητα αυτού του μετώπου, για τον σχηματισμό του οποίου οι καιροί ου μενετοί.”

Τέλος, ο Παναγ. Λαφαζάνης ”εκτίμησε ως σωστή τη ”νέα” θέση του Αριστερού Ρεύματος, με την οποία υπογραμμίζεται ότι η διαδικασία μετάβασης από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα, στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, θα είναι ταυτόχρονα, λόγω των μετασχηματισμών που θα επιφέρει και μια διαδικασία που θα ανοίγει το δρόμο για την αποδέσμευση και την έξοδο της χώρας από την ΕΕ.

Η επίθεση του νεοσυντηρητικού Trump στην Γερμανία και την Γερμανική Ευρώπη σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνεται άλλοθι για να στηριχτεί η αντιδραστική και ολοκληρωτική ΕΕ, ούτε φυσικά για να διαιωνίζεται η Γερμανική ιμπεριαλιστική μπότα στη χώρα μας και τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Ούτε Trump ούτε Merkel – Schaeuble αλλά μια κυρίαρχη, ανεξάρτητη, δημοκρατική, προοδευτική και σοσιαλιστική Ελλάδα είναι το όραμα μας.”